Woningnood

Wij kennen elkaar al een tijdje. Het is een leuke vent. Uitspraken van een blonde dame die samen met haar partner een leuk huis in, of aan, het park zoekt. Het is weer voorjaar en de kinderen zijn straks weer op komst. Je kan je nest maar klaar hebben, vindt mamma in spé. Maar ja, waar is een woning vrij? Er staat het een en ander te koop. Maar voor een betaalbare prijs? Nou, vergeet het maar!

Zo ziet u ons rechts na een bezoekje aan de rotonde. Daar schijnt namelijk een heuse haan door een kat te zijn verschalkt. Plek dus, dachten wij. Helaas, we visten achter het net. De overgebleven haan en kippen zijn van plan snel voor nageslacht te zorgen.

Ook hebben wij overwogen onze intrek in het Paviljoentje te nemen. Maar de heer Sistermans vertelde dat hij zoveel gasten had dat er alleen een plekje in de keuken vrij was. U kunt begrijpen dat wij dat niet aandurfden. Want in zo’n braadpan kan je van alles overkomen.

Nou ja, het zal wel goed komen. We vinden wel een plekje in een voortuin. Dat hebben vrienden van ons ook gedaan. Alleen het oversteken is dan wel een punt want er is veel verkeer zo richting de grote vijver. Gelukkig weet de buurt dat wel en wordt er in het voorjaar rekening gehouden met overstekende eenden zoals wij. Iedereen rijdt dan voorzichtiger. Ja toch? O ja, en weet u een adresje. Wij lopen veel in en om het Park. U kunt ons zo aanspreken.

Blondie en Henk Eend