Mevrouw Fonville woont aan de Nicolaasweg en komt elke dag in het Wilhelminapark om haar hond uit te laten. Vandaag is ze te vinden met hond en haar twee kleinkinderen in de speeltuin. Het is meivakantie. “Vanwege de hond heb ik veel mensen leren kennen in het Wilhelminapark. Dat gaat heel gemakkelijk. Verder pas ik twee dagen per week op mijn jongste kleinzoon en dan zijn we hier ook veel te vinden. Wat ik jammer vind is dat er zoveel gefietst wordt. Niet alleen over het fietspad naar de Uithof, maar overal in het park. Dat was vroeger echt anders. Toen had je niet het idee dat je moet uitkijken en nu wel. En dat hoort eigenlijk niet bij een park. Kinderen moeten er gewoon hun gang kunnen gaan.”

Maar ondanks dit puntje van kritiek is ze nog steeds een grote fan van het Wilhelminapark. “Waar vind je nu zo’n verscheidenheid aan planten en bomen? Dat is toch schitterend? Het park leeft! En helemaal als het mooi weer is, dan kijk ik mijn ogen uit. Er zijn zoveel verschillende mensen. De een is er om te sporten en anderen blijven hier eten. Dat is een ontzettend leuk gezicht. Wat dat betreft mogen de afvalbakken wel wat groter. Want de mensen kunnen hun afval niet kwijt. Aan het einde van de dag staan de pizzadozen en de lege blikjes naast de afvalbakken. Dat is toch jammer.