Mevrouw Scholten is honderd jaar, en woont al bijna een halve eeuw aan het park. “Ik wandel er elke dag een klein uur in. Vroeger lag naast mijn huis de Emmakliniek. Een groot pand met een prachtige tuin eromheen. De kroon op het Wilhelminapark! Ik herinner me nog dat je limonade kon drinken in het paviljoen. Tegenwoordig lunch ik er soms op zondagmiddag met familie en vrienden. Vroeger lag er grind op de paden. Gelukkig is dat nu asfalt, al mijn kinderen hebben hier leren rolschaatsen. Het Loolaantje vind ik veel te druk met al die fietsen, het moet wel een wandelpark blijven. Ik vind dat het gebied zich door de jaren heen prachtig ontwikkeld heeft als park, met z’n verscheidenheid aan bomen en struiken. De stichting doet goed werk, daar heb ik bewondering voor en daarom ben ik vriend van het park.”