Mevrouw Verwer uit de Mauritsstraat is op weg naar het stemlokaal. Met haar hond Basje. “Ik woon al 37 jaar in de omgeving van dit park en ik vind het geweldig”, vertelt ze. “Maar ik moet eerst even mijn grote ergernis kwijt: de fietsers. Ze fietsen overal waar dat niet mag. Dan nemen ze bijvoorbeeld dat kleine bruggetje bij de Dillenburgstraat en rijden dan met de fiets over de wandelpaden. En wat is de tijdwinst nu helemaal? Je moet als wandelaar doorlopend heel goed uitkijken. Ik kan mijn hond niet aan de lange lijn laten lopen. Steeds weer moet ik hem naar me toetrekken. Zie ik een moeder op de fiets met voor en achter een kind, dan spreek ik ze wel eens aan: “U geeft zelf het slechte voorbeeld”, zeg ik dan.”

Maar voor de rest vindt ze het park geweldig. “Vroeger stonden er hekken om elke stuk grasland en mocht je er niet op. Tegenwoordig zie je vooral jonge mensen bij mooi weer in het gras liggen. Met een hapje en een drankje. Een leuk gezicht. Alleen jammer dat ze wel alle spullen mee kunnen nemen, maar deze niet zelf mee terug nemen naar huis. Sinds kort staan er grote blauwe containers als het mooi weer is. Dat scheelt al een hoop. Ik heb hier in het park regelmatig aanspraak bij het uitlaten van de hond. Sterker nog: als ik geen hond zou hebben zou ik überhaupt niet in het park komen. Zo gaat dat!