In de herfst wandel ik het park in. Het licht van de ondergaande zon valt in banen door de bomen. Het lijkt of de bladeren goud kleuren en ik geniet! Ik hoop dat door dit stukje historische natuur te midden van de stad de schoonheid en kwetsbaarheid van de wereld niet voor lief genomen wordt, maar mensen echt zorgzaamheid kunnen voelen voor hun omgeving. Als iets de liefde voor je omgeving kan aanwakkeren is dit het wel; de immense bomen die zoveel levens hebben zien voorbijkomen, de verschillende karakters van de seizoenen weerspiegeld in het mooie water en alle mensen die samen van het Wilhelminapark een waanzinnige mooie en fijne plek maken. Dankbaar wandel ik het park uit richting ‘mijn buurtje’ en ga lekker aan het werk!

Sterre Hijlkema
Buurtconciërge Utrecht Oost